ਟੁੱਟੇ ਲਈ ਆਖਰੀ ਹੈ ਆਸ , ਸੱਚੇ ਗੁਰੂ ਅੱਗੇ ਅਰਦਾਸ।
ਜੋ ਹੋਇਆ ਜਗ ਤੋ ਨਿਰਾਸ਼ , ਜੇ ਰੱਖੇ ਬਾਣੀ ਉੱਤੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ।
ਬਾਬਾ ਨਾਨਕ ਗਲ ਲਾਉਦਾ, ਦੁੱਖ ਉਸ ਦਾ ਮਿਟਾਉਦਾ ।
ਸੁੱਖ ਘਰ ਵਿੱਚ ਆਉਦਾ , ਦੁੱਖ ਰੋਗ ਉਸ ਦਾ ਗਵਾਉਦਾ ।
ਬਾਣੀ ਹੈ ਫਰਮਾਉਂਦੀ, ਦੁਨੀਆ ਨਾਮ ਬਿਨਾ ਦੁੱਖ ਪਾਉਦੀ ।
ਸੱਚੀ ਗੱਲ ਹੈ ਸਣਾਉਦੀ , ਬਾਣੀ ਬਿਨਾਂ ਸਾਂਤੀ ਨਾ ਆਉਦੀ ।
ਜੇ ਦੁੱਖ ਭੁੱਖ ਬਹੁਤ ਸਤਾਵੈ , ਸਿੱਖ ਗਲ ਵਿਚ ਪੱਲਾ ਪਾਵੈ ।
ਸਾਹਮਣੇ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਦੇ ਜਾਵੈ , ਝੋਲੀ ਸੁੱਖਾਂ ਦੀ ਭਰ ਲਿਆਵੈ ।
ਕਦੇ ਹੋਵੋ ਨਾ ਨਿਰਾਸ਼ , ਜੇ ਆਪਣੇ ਵੀ ਛੱਡ ਜਾਣ ਸਾਥ ।
ਹੱਥ ਜੋੜ ਕਰੋ ਅਰਦਾਸ , ਰੱਖੋ ਵਾਹਿਗੂਰ ਤੇ ਹੀ ਆਸ ।
ਵਾਹਿਗੂਰ ਜਦੋ ਸੁਣੀ ਅਰਦਾਸ, ਕੰਮ ਸਾਰੇ ਹੋਣਗੇ ਰਾਸ ।
ਜੋ ਛੱਡ ਕੇ ਗਏ ਸੀ ਤਹਾਨੂੰ , ਹੱਥ ਜੋੜ ਆਉਣਗੇ ਪਾਸ ।
ਕਦੇ ਦਿਲ ਨਾ ਢਾਹੋ , ਦੂਰ ਵਾਹਿਗੂਰ ਤੋ ਨਾ ਜਾਉ ।
ਸਦਾ ਗੁਰੂਘਰ ਆਉ , ਸਵਾਸ ਸਵਾਸ ਵਾਹਿਗੂਰ ਗਾਉ ।
ਸੱਚੀ ਸੁੱਚੀ ਕਿਰਤ ਕਮਾਉ , ਲੋੜਵੰੜ ਲਈ ਅਗੇ ਆਉ ।
ਦੁੱਖ ਗਰੀਬ ਦਾ ਵੰਡਾਉ , ਦਸਵੰਦ ਉਸ ਉਤੇ ਹੀ ਲਾਉ ।
ਵਾਹਿਗੂਰ ਉਤੇ ਰੱਖੋ ਆਸ , ਕਦੇ ਨਾ ਹੋਵੋਗੇ ਨਿਰਾਸ਼ ।
ਮੇਰਾ ਦੁੱਖ ਸੁੱਖ ਤੁਧ ਹੀ ਪਾਸ , ਕਰਿਉ ਰੋਜ ਹੀ ਅਰਦਾਸ।
ਜੋਰਾਵਰ ਹੈ ਸੱਚ ਸਣਾਉਦਾ , ਜਦੋ ਆਖਰੀ ਸਮਾਂ ਹੈ ਆਉਦਾ ।
ਵਾਹਿਗੂਰ ਬਿਨਾ ਕੋਈ ਸਾਥ ਨਾ ਨਿਭਾਉਂਦਾ ।
ਜੋਰਾਵਰ ਸਿੰਘ ਤਰਸਿੱਕਾ ।


Related Posts

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *