ਮੁੱਕ ਲੈਣ ਦੇ ਸਾਹ ਜਿਹੜੇ ਬਾਕੀ ਏ,
ਹਾਜੇ ਰੱਬ ਤੇ ਆਸ ਬਾਕੀ ਏ,
ਕੋਈ ਮੁਕਦਾ ਜਾਂਦਾ ਈ ਰੱਬਾ,
ਤੂੰ ਵੀ ਹੁਣ ਖੁਸ਼ ਹੋ ਰੱਬਾ,
ਜਿਹੜੀ ਰੱਬ ਤੇ ਆਸ ਬਾਕੀ ਸੀ,
ਹੁਣ ਕਰਲਾ ਰਾਖੀ ਸਾਹਾਂ ਦੀ,
ਕੋਈ ਰੁੱਕਦਾ ਜਾਂਦਾ ਰਾਹਾਂ ‘ਚ,
ਕੋਈ ਗਿਣਦਾ ਈ ਮੁੱਕਦੇ ਸਾਹਾਂ ਨੂੰ,
ਕੋਈ ਵਾਂਗ ਮੌਤ ਦੇ ਬੈਠਾ ਈ,
ਜਿਹੜਾ ਕਰਦਾ ਉਡੀਕ ਤੇਰੀ ਰਾਹਾਂ ‘ਚ,
ਹੁਣ ਖਫ਼ਾ-ਖਫ਼ਾ ਜਿੰਦਗੀ ਵੀ ਹੋ ਗਈ ਏ,
ਹੁਣ ਜਿੰਦਗੀ ਨਾਲੋਂ ਜਿਆਂਦਾ,
ਮੌਤ ਦਾ ਰਾਹ ਹੀ ਸੌਖਾ ਏ,
ਹੁਣ ਜਿੰਦਗੀ ਤੋਂ ਅੱਕ ਗਏ ਆ,
‘ਧਾਲੀਵਾਲ’ ਕੀ ਦੀ ਉਡੀਕ ‘ਚ ਬੈਠਾ ਏ,
ਤੂੰ ਹੁਣ ਮੁੱਕ ਜਾ ਦੁਨੀਆਂ ਤੇ ਤੇਰਾ ਹੂਣ ਕੀ ਬਾਕੀ ਏ,

ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਸਾਰੀ ਜਿੰਦਗੀ ਜੀਣੀ ਸੀ ,
ਤੁਸੀਂ ਤਾਂ ਅੱਧ ਵਿਚਕਾਰ ਹੀ ਸਾਥ ਛੱਡ ਗਏ,

ਅੱਜ ਤੈਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਮੈਂ ਫੇਰ ਤੇਰੀਆਂ ਯਾਦਾਂ ‘ਚ ਖੋਹ ਪਿਆ,
ਹੱਸਦਾ- ਹੱਸਦਾ ਤੈਨੂੰ ਯਾਦ ਕਰਕੇ ਅੱਜ ਫੇਰ ਰੋ ਪਿਆ,

ਖੋਹਣ ਤੋਂ ਡਰਦਾ ਆ, ਤਾਹੀਂ ਇਜ਼ਹਾਰ ਨੀ ਕਰਦਾ,
ਭਾਵੇਂ ਇੱਕ ਤਰਫ਼ਾ ਹੀ ਸਹੀ ਪਰ
ਪਿਆਰ ਸਾਹਾਂ ਤੋਂ ਵਧੇਰੇ ਕਰਦਾ ਆ,